توضیحات
روش های رسانا کردن پلیمرها
۱- ایجاد پلیمری بازنجیراصلی نیمه رسانا که دارای باند دوگانه یک در میان باشد که با عملیاتی به نام دوپینگ، رسانایی آن افزایش می یابد.
۲- قراردادن پوشش رسانای الکتریسته بر روی پلیمر
۳- افزودن ماده رسانای الکتریسته به آمیزه پلیمری
هر پلیمر آلی که دارای خواص الکتریکی، الکترونیکی، مغناطیسی و نوری فلزات باشد و در عین حال خواص مکانیکی و دیگر خواص پلیمرهای عمومی را حفظ کرده باشد به عنوان پلیمر رسانای ذاتی شناخته می شود که در زیر چند نمونه از پرمصرف ترین این پلیمرها معرفی میشود.
پلی آنیلین
پلی آنیلین یکی از قدیمی ترین پلیمرهای رسانای مصنوعی است که هدایت الکتریکی بالای آن توجهات زیادی را به خود جلب کرده است. اصولاً پلی آنیلین به عنوان یک ردوکس پلیمر شناخته می شود و به روش شیمیایی و الکتروشیمیایی در محیط اسیدی تهیه می شود که انتخاب روش به نوع کاربرد آن بستگی دارد. در صورت نیاز به فیلمهای نازک، خواص و خلوص بهتر، روش الکتروشیمیایی توصیه می شود. پلی آنلین به دلیل ساختار متنوع، پایداری حرارتی و تابشی، هزینه پایین، آسانی سنتز و خاصیت رسانایی در زمینه های مختلف از جمله میکروالکترونیک ها، پوشش های خوردگی، سنسورها و الکترود برای باتری ها کاربرد دارد.
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.